Grammatici Latini II, p. 303: Priscian, book 7 (De ceteris casibus)
Point to any link below for more information. Note that the text of Priscian below is that of Hertz’s edition, and that of the St Gall manuscript may differ. (See introduction for further notes.)
II 303,1 | et similibus uocatiuis, quae i loco consonantis ante us habent in | ||||||
II 303,2 | nominatiuo, dubitatur, utrum i extrema pro uocali an pro consonante sit | ||||||
120a16 | 303,2 | book 7 | 4141 | utrum: | |||
120a17 | 303,2 | book 7 | 4121 | consonante: | |||
120a17 | 303,2 | book 7 | 4143 | accipienda: | |||
II 303,3 | accipienda, quomodo in aliis casibus, quod magis more antiquo rationabilius | ||||||
120a17 | h | 303,3 | book 7 | 543 4226 | (in) aliis: | ||
II 303,4 | esse uidetur. nam solebant illi non solum in principio, sed etiam in fine | ||||||
120a19 | 303,4 | book 7 | 4141 | nam: | |||
120a19 | i | 303,4 | book 7 | 3232 | illi: | ||
II 303,5 | syllabae ponere i loco consonantis, idque in uetustissimis inuenies | ||||||
120a20 | 303,5 | book 7 | 4122 | ponere: | |||
II 303,6 | scripturis, quotiens inter duas uocales ponitur, ut eiius, Pompeiius, Vulteiius, | ||||||
II 303,7 | Gaiius, quod etiam omnes, qui de litera curiosius scripserunt, affirmant. | ||||||
II 303,8 | nec non etiam metra ostendunt quod dicimus et regulae ipsius ratio in | ||||||
II 303,9 | supra dicto uocatiuo. omnis enim uocatiuus in i desinens una syllaba minor | ||||||
II 303,10 | debet esse suo nominatiuo, ut Sallustius o Sallusti, Virgilius o Virgili, | ||||||
II 303,11 | Terentius o Terenti. ergo si Pompeius et Vulteius trisyllaba sunt in | ||||||
120a28 | 303,11 | book 7 | 4141 | ergo: | |||
II 303,12 | nominatiuo, necessario in uocatiuo disyllaba esse debent, quod non potest | ||||||
II 303,13 | fieri, nisi i loco consonantis accipiatur. unde illud quoque possumus scire, | ||||||
II 303,14 | quod bene cui pro monosyllabo accipiunt metrici et huic. omnis enim | ||||||
120a32 | 303,14 | book 7 | 4123 4142 | bene: | |||
II 303,15 | genetiuus in ius desinens una uult syllaba superare suum datiuum: ille | ||||||
II 303,16 | illius illi, ipse ipsius ipsi, unus unius uni, alter alterius alteri. aliius | ||||||
II 303,17 | quoque per duas i debuit esse genetiuus datiui, qui est alii, sed uel | ||||||
120a37 | k | 303,17 | book 7 | 4228 543 | (per duas) i: | ||
120a37 | 303,17 | book 7 | 4142 | debuit: | |||
120a38 | l | 303,17 | 120a3 | book 7 | 543 | [(genitivus) dati]vi: [‘i.e. the genitive belonging to the dative alii’] [analysis] | |
120a38 | 303,17 | book 7 | 4141 | sed: | |||
II 303,18 | hiatus causa uel quia inter duas uocales i uocalis esse non poterat, datiuus autem | ||||||
II 303,19 | loco consonantis eam accipi prohibebat, quam ipse duplicat uocalem (et | ||||||
II 303,20 | credo differentiae causa, ne ali uerbum infinitum esse putaretur), ideo | ||||||
120a41 | m | 303,20 | 120a4 | book 7 | 543 4228 | credo: [‘that it is this that causes doubling of i in the dative’] [analysis] | |
120a41 | n | 303,20 | book 7 | 331 58 | +infinitum: | ||
II 303,21 | plerique recusauerunt eum frequenti usu proferre. uetustissimi tamen | ||||||
II 303,22 | similem genetiuum nominatiuo posuisse inueniuntur, sed accentu differt, | ||||||
120b2 | a | 303,22 | book 7 | 52 | sed .. etc.: | ||
II 303,23 | quippe circumflectitur in genetiuo paenultima. Caesar in Anticatone | ||||||
120b3 | b | 303,23 | 120b1 | book 7 | 541 | circumflectitur: [‘i.e. and the acute in the nominative’] [analysis] | |
II 303,24 | priore: «uno enim excepto, quem alîus modi atque omnis | ||||||
II 303,25 | natura finxit, suos quisque habet caros». Caelius in V: «nullius | ||||||
II 303,26 | alîus rei nisi amicitiae eorum causa». ei quoque cum | ||||||
120b7 | 303,26 | book 7 | 4141 | quoque: | |||
II 303,27 | rationabiliter monosyllabum esse deberet, cum genetiuus eius sit disyllabus, per | ||||||
120b7 | c | 303,27 | 120b2 | book 7 | 543 | deberet: [‘i.e. that it should be less by one syllable than the genitive’] [analysis] |