Grammatici Latini II, p. 510: Priscian, book 10 (De praeterito perfecto tertiae coniugationis)
Point to any link below for more information. Note that the text of Priscian below is that of Hertz’s edition, and that of the St Gall manuscript may differ. The gloss you selected is highlighted in yellow. (See introduction for further notes.)
II 510,1 | Caelius in I: «qui cum is ita foedus icistis». Lucretius tamen | ||||||
II 510,2 | etiam in praesenti producit paenultimam: | ||||||
II 510,3 | «exim corpus propellit et īcit». | ||||||
178a5 | 510,3 | book 10 | 12 | ícit | |||
II 510,4 | supina in ci quidem terminantium praeteritum i in tum conuertunt: | ||||||
178a6 | a | 510,4 | book 10 | 3115 | *preterito: | ||
178a6 | 510,4 | book 10 | 111[?] | í | |||
II 510,5 | uici uictum, conuici conuictum. eandem seruat regulam etiam liqui | ||||||
178a6 | 510,5 | book 10 | 12 | víci | |||
II 510,6 | lictum et ex eo composita, reliqui relictum, deliqui delictum. nec | ||||||
178a8 | b | 510,6 | book 10 | 4228 | et: | ||
178a9 | 510,6 | book 10 | 4141 | nec: | |||
II 510,7 | mirum, cum post q u posita uim literae amittat, in ci desinentium | ||||||
II 510,8 | regulam sequi. quae uero in ui syllabam proferunt praeteritum perfectum, | ||||||
178a10 | c | 510,8 | book 10 | 4224 | sequi: | ||
II 510,9 | mutant eam in tum et faciunt supinum, requieui requietum (unde | ||||||
II 510,10 | participium futuri fit requieturus. Cicero contra Metellum: «nisi eorum | ||||||
II 510,11 | exitio non requieturam»), cresco creui cretum, ascisco asciui | ||||||
178a13 | 510,11 | book 10 | 4122 | ascisco: | |||
II 510,12 | ascitum, descisco desciui descitum. Liuius in XXVI ab urbe condita: | ||||||
II 510,13 | «descitum ab Romanis» (et notandum, quod ab inchoatiuo scisco | ||||||
178a15 | 510,13 | book 10 | 4141 4112 | quod: | |||
II 510,14 | composita primitiui, id est scio, habuerunt praeteritum, secundum rectam | ||||||
II 510,15 | uero proportionem debent eorum quoque perfecta ab ascio et descio | ||||||
178a17 | d | 510,15 | 178a1 | book 10 | 25 543 | *ascio: [‘i.e. compounds from scio’] [analysis] | |
II 510,16 | esse), nosco noui notum (similiter ex eo composita: ignosco ignoui | ||||||
178a17 | 510,16 | book 10 | 4122 | nosco: | |||
II 510,17 | ignotum. Terentius in adelphis: | ||||||
II 510,18 | «ignotum est, tacitum est, creditum est», | ||||||
II 510,19 | unde et participium futuri ignoturus. Cicero in Catone (maiore): | ||||||
178a19 | 510,19 | book 10 | 4145 | et: | |||
II 510,20 | «ignoturum alteri, quod patrem, alteri, quod tutorem | ||||||
II 510,21 | secutus esset». Cato in V originum: «quod eorum nemo quisquam | ||||||
II 510,22 | quicquam mihi ignoturus est»; quidam tamen contra regulam a | ||||||
178a22 | 510,22seq. | book 10 | 58 | ||||
II 510,23 | praesenti tempore hoc deriuatum protulerunt, ignosco ignosciturum. Piso | ||||||