Grammatici Latini III, p. 116: Priscian, book 17 (De constructione)
Point to any link below for more information. Note that the text of Priscian below is that of Hertz’s edition, and that of the St Gall manuscript may differ. (See introduction for further notes.)
III 116,1 | suspicantes fortuitas esse ordinationum positiones. sed quantum ad eorum | ||||||
III 116,2 | opinionem, euenit generaliter nihil per ordinationem accipi nec contra | ||||||
III 116,3 | ordinationem peccari, quod existimare penitus stultum. si autem in | ||||||
240a27 | 116,3 | book 17 | 111[?] | síc | |||
III 116,4 | quibusdam concedant esse ordinationem, necesse est etiam omnibus eam | ||||||
III 116,5 | concedere. sicut igitur apta ordinatione perfecta redditur oratio, sic | ||||||
III 116,6 | ordinatione apta traditae sunt a doctissimis artium scriptoribus partes | ||||||
III 116,7 | orationis, cum primo loco nomen, secundo uerbum posuerunt, quippe cum nulla | ||||||
III 116,8 | oratio sine iis completur, quod licet ostendere a constructione, quae | ||||||
III 116,9 | continet paene omnes partes orationis. a qua si tollas nomen aut uerbum, | ||||||
III 116,10 | imperfecta fit oratio; sin autem cetera subtrahas omnia, non necesse | ||||||
III 116,11 | est orationem deficere, ut si dicas: idem homo lapsus heu hodie | ||||||
III 116,12 | concidit, en omnes insunt partes orationis absque coniunctione, quae si | ||||||
III 116,13 | addatur, aliam orationem exigit. ergo si tollas nomen aut uerbum, | ||||||
III 116,14 | deficiet oratio, desiderans uel nomen uel uerbum, ut si dicam idem lapsus | ||||||
III 116,15 | heu hodie concidit uel idem homo lapsus heu hodie; sin subtrahas | ||||||
III 116,16 | aduerbium, non omnino deficiet oratio, ut idem homo lapsus heu concidit. | ||||||
III 116,17 | nec non etiam participium si adimas, neque sic deficiet, ut: idem homo | ||||||
III 116,18 | heu hodie concidit, nec si praepositionem et interiectionem: idem homo | ||||||
III 116,19 | cecidit, nec si etiam pronomen: homo cecidit. non tamen dico, quod | ||||||
III 116,20 | non etiam ex pronomine et uerbo perfecta constat oratio, cum dicimus: | ||||||
III 116,21 | ego ambulo, tu ambulas. tum enim constat perfectio orationis, cum | ||||||
III 116,22 | loco nominis sumatur pronomen et uim nominis compleat ordinatione; | ||||||
III 116,23 | quando autem loco nominis per se ponitur, in partibus ostendetur | ||||||
III 116,24 | consequentibus, et quae uerba ad nominatiuos coniunguntur solos et quae | ||||||
III 116,25 | obliquos desiderant casus. ante uerbum quoque necessario ponitur nomen, | ||||||
III 116,26 | quia agere et pati substantiae est proprium, in qua est positio nominum, | ||||||
III 116,27 | ex quibus proprietas uerbi, id est actio et passio, nascitur. inest igitur | ||||||
III 116,28 | intellectu nominatiuus in ipsis uerbis, quo sine substantia significari non | ||||||