Grammatici Latini II, p. 337: Priscian, book 7 (De ceteris casibus)
Point to any link below for more information. Note that the text of Priscian below is that of Hertz’s edition, and that of the St Gall manuscript may differ. The gloss you selected is highlighted in yellow. (See introduction for further notes.)
| II 337,1 | «siti atque exterritus aestu». | ||||||
| 129a19 | n | 337,1 | book 7 | 52 | asperque siti ..: | ||
| II 337,2 | idem in VI: | ||||||
| II 337,3 | «saeuumque securi / | ||||||
| 129a20 | o | 337,3 | book 7 | 52 | +[sae]vumque ..: | ||
| II 337,4 | aspice Torquatum et referentem signa Camillum». | ||||||
| II 337,5 | Cato in epistula ad filium: «ex dolore, ex febri, ex siti, ex | ||||||
| II 337,6 | medicamentis bibendis». non tamen conuertitur regula: non enim in e | ||||||
| 129a23 | 337,6 | book 7 | 4142 | convertitur: | |||
| 129a23 | p | 337,6 | 129a1 | book 7 | 543 | convertitur: [‘i.e. necessary is an ablative in ī and in e from the accusative which ends in em and in im. Unnecessary, however, is an accusative in im and in em from every ablative that ends in ī and in e’] [analysis] | |
| II 337,7 | et in i desinentia etiam accusatiuum omni modo in em et in im | ||||||
| II 337,8 | terminant. | ||||||
| II 337,9 | in as quoque terminantia, quando sunt gentilia, ablatiuum in i | ||||||
| II 337,10 | proferunt: Arpinas ab Arpinati, Capenas a Capenati. et rationabiliter; | ||||||
| II 337,11 | ueteres enim huiuscemodi nomina in is proferebant, hic et haec | ||||||
| II 337,12 | Arpinatis dicentes, unde neutrum hoc Arpinate. docuimus autem, quod | ||||||
| 129a29 | 337,12 | book 7 | 58 | ||||
| II 337,13 | omnia, ex quibus neutra transfigurantur in e exeuntia, per i faciunt | ||||||
| II 337,14 | ablatiuos, ut hic et haec regalis et hoc regale ab hoc et ab hac | ||||||
| II 337,15 | regali; sic ergo hic et haec Capenatis et hoc Capenate ab hoc et | ||||||
| II 337,16 | ab hac Capenati. nec mirum declinationem perfecti seruari in his, cum | ||||||
| II 337,17 | etiam accentum soleamus seruare, quamuis a in finali sit syllaba, quae in | ||||||
| 129a36 | 337,17 | book 7 | 4121 | a: | |||
| II 337,18 | perfectis erat paenultima: Capenâs, Arpinâs, Ardeâs. quod autem | ||||||
| II 337,19 | per syncopam haec proferuntur, uetustissimorum usus comprobat. Cato in | ||||||
| II 337,20 | I originum: «sed lucus Capenatis». idem in eodem: «si quis | ||||||
| II 337,21 | mortuus est Arpinatis, eius heredem sacra non secuntur». idem | ||||||
| II 337,22 | in eodem: «populus communiter Tusculanus, Aricinus, | ||||||
| II 337,23 | Lanuuinus, Laurens, Coranus, Tiburtis, Pometinus, Ardeatis». idem | ||||||
| II 337,24 | in oratione, qua suasit in senatu Samnitis dixit pro Samnis: | ||||||
| II 337,25 | «accessit ager, quem priuatim habent Gallicus, Samnitis, | ||||||
| II 337,26 | Apulus, Bruttius». Laurentis etiam pro Laurens dicebant. Ennius in | ||||||
| II 337,27 | annalibus: | ||||||