Grammatici Latini II, p. 494: Priscian, book 10 (De praeterito perfecto tertiae coniugationis)
Point to any link below for more information. Note that the text of Priscian below is that of Hertz’s edition, and that of the St Gall manuscript may differ. (See introduction for further notes.)
II 494,1 | liber decimus de praeterito perfecto tertiae coniugationis | ||||||
II 494,2 | in io a antecedente unum inuenitur aio, quod in prima quidem | ||||||
II 494,3 | persona i loco consonantis habet duplicis, quae et geminabatur a | ||||||
174a9 | 494,3 | book 10 | 111[?] | á | |||
II 494,4 | uetustissimis aiio, in secunda uero et tertia transit in uocalem necessario, quia | ||||||
II 494,5 | consonans sequitur, ais ait. itaque pares habet in tribus personis | ||||||
II 494,6 | syllabas, cum omnia in io desinentia tertiae uel quartae coniugationis una | ||||||
II 494,7 | syllaba minores habent prima persona secundam et tertiam, ut facio facis | ||||||
II 494,8 | facit, audio audis audit. sed in hoc primae personae paenultima | ||||||
174a14 | 494,8 | book 10 | 12 | audís | |||
174a14 | b | 494,8 | book 10 | 3232 | hoc: | ||
II 494,9 | positione producitur, secundae uero et tertiae corripitur [sicut quibusdam | ||||||
II 494,10 | uidetur, tertiae est coniugationis] nec per totam in usu inuenitur | ||||||
174a16 | 494,10 | book 10 | 4142 | tertiae: | |||
II 494,11 | declinationem. cuius praeteritum, cum ait in tertia inueniatur persona, debuit | ||||||
II 494,12 | ai primam facere, quae in usu non est; potest tamen ait quoque | ||||||
174a18 | 494,12 | book 10 | 112[?] | úsu | |||
II 494,13 | praesens intellegi pro praeterito. sed cum imperatiuus in i terminans | ||||||
II 494,14 | reperiatur, quartae magis ostenditur esse coniugationis. Naeuius: | ||||||
174a20 | c | 494,14 | book 10 | 4228 | magis: | ||
II 494,15 | «an nata est sponsa praegnas? uel ai uel nega». | ||||||
174a21 | 494,15 | book 10 | 12 | aí | |||
II 494,16 | e quoque antecedente in io unum inuenio meio tertiae, in quo | ||||||
II 494,17 | similiter i loco consonantis est. Iuuenalis eius infinitum profert in I: | ||||||